سمت خدا

امام حسین عزیزم

دلتنگتم…

کاش من یک کاشی از حرمت بودم،

بی‌دغدغه، همیشه زیر قدم‌های عاشقانت…

کاش من ذره‌ای از خاک بین‌الحرمین بودم

که از عطر زیارت تو سرمست است…

کاش من، فقط یک قطره اشک زائر دلتنگی بودم

که در صحن تو آرام می‌افتد…

کاش من ساکن ابدی حرمت بودم،

دیگر نمی‌توانم جز حرمت به خانه ی دیگری فکر کنم…

شهادت یعنی…
شهادت یعنی گذشتن از تمام تمایلات دنیوی، یعنی فداکردن جان و زندگی برای راهی که به حقیقت و رضایت خدا ختم می‌شود. شهید کسی است که از راحتی، مال و حتی زندگی خود می‌گذرد تا عدالت، ایمان و حق را حفظ کند. شهادت، بالاترین درجه‌ی ایثار و شجاعت است؛ انتخابی که روح را از بندهای دنیا رها می‌کند و به قرب الهی می‌رساند.
شهدا همیشه زنده‌اند؛ در یادها، در دعاها و در قلب هر کسی که راه حق را می‌طلبد.

سلام امام حسینم

می‌دانم حرفم تکراری است، اما امام من، دلتنگ توام؛

دلتنگ حرمی که مرا آدم کرد، حرمی که با نگاه کردنش دلم زیر و رو شد و اشک‌هایم سرازیر شد.
امام حسینم، محرم تمام شد، اما من چشم‌انتظار سال دیگرم؛

چشم‌انتظاری که مرا بپذیری در روضه ات، چون از همین حالا دلتنگ محرم سال دیگرم.

امام زمان (عج)، دوازدهمین امام و حجت خدا بر روی زمین، نماد امید و عدالت در دل تاریخ است. او در غیبت به سر می‌برد اما همیشه حاضر و ناظر بر جهان است و روزی ظهور خواهد کرد تا ظلم و ستم را ریشه‌کن کند و عدالت را در سراسر زمین برقرار سازد.

امام زمان داور تمام جهان خواهد شد؛ اوست که حکم خواهد کرد و عدالتش را جهانی می‌سازد و ظلم را ریشه‌کن خواهد کرد. ظهور او نویدبخش روزی است که همه انسان‌ها در سایه عدالت و رحمت زندگی خواهند کرد و تاریکی‌های ظلم و ستم به پایان خواهد رسید.

سلام بر امام حسینم….
دلم برایت خیلی تنگ شده.

از این راه دور، سلامم را به سوی حرمت می‌فرستم.

آقا جان، من را هم زائر خودت حساب کن؛ زائری که هرچند پاهایش به کربلا نرسیده، اما دلش هر لحظه آنجاست.

زائری که دلتنگ توست… دلتنگ حال و هوای بین‌الحرمین.

هر روز با تو درد و دل می‌کنم و می‌دانم حرف‌هایم را فقط تو می‌فهمی و درک می‌کنی، نه آدم‌های اطرافم.

از اینجا، به سلیمان جهان، از طرف یک دل‌شکسته و دلتنگ، سلام می‌فرستم.